Hef tekið eftir því að flest fólk (ég þar með talinn) dæmir hlutina fyrst og fremst út frá því hvort þeir ríma við þeirra skoðanir eða ekki.

Á spjallþráðunum á strikinu og vísi er áhugavert að kíkja yfir þræðina og sjá viðbrögðin sem menn fá. Í lang flestum tilvikum er það þannig að þeir sem hrósa einhverjum fyrir skrif gera það þar sem þar koma fram skoðanir sem þeir eru sammála. Engu máli virðist skipta hvernig hlutirnir eru settir fram eða hvort menn hafa yfir höfuð einhver rök fyrir máli sínu.

Ef við skoðum þetta t.d. út frá pólitík, þá er afskaplega sjaldgæft að sjá vinstrisinnaða einstaklinga setja út á skítkast í garð hægrimanna og öfugt. Ef einhver setur fram samsæriskenningu skipta rökin með henni engu máli, heldur yfirleitt einungis það hvort kenningin kemur illa niður á ákveðnum hópum eða ekki.

Það er t.d. merkilegt að fylgjast með því hversu lítið mál mönnum þykir að kasta skít í menn eins og Hannes Hólmstein Gissurarson. Vissulega er Hannes öfgamaður og það er auðvelt að vera ósammála honum, en það er ekki þar með sagt menn hafi skotleyfi á hann og ekkert sé athugavert við að endurtaka opinberlega gróusögur um hann.

Sjáið bara fyrir ykkur viðbrögðin ef maður myndi fara svipuðum orðum um Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur. Þá er ég hræddur um að margur myndi hneykslast sem lítið hefði út á skítkast í garð frjálshyggjumanna að setja.

Mjög fáir eru á móti skítkasti af prinsip ástæðum, það er ekki fyrr en að skítkastið beinist í áttina að því eða þeirra fólki sem flestir sýna viðbrögð.

Á trúmálaspjallinu á strikinu sést oft áhugaverð skipting í þessa veru, þar sem trúmenn móðgast mjög gjarnan þegar á þá er skotið en hika svo ekki sjálfir við að skjóta ennþá fastar í hina áttina.

En varðandi það að dæma hluti út frá eigin skoðunum. Hvað annað kemur til greina? Jú, í einhverjum ideal heimi myni fólk rembast við að meta hlutina með gagnrýnu hugarfari. Skoða forsendurnar og meta þær. Er þessi hugmynd góð? Hverjar eru forsendur hennar? Hverjar yrðu afleiðingar hennar? Ekki: Hver setti hana fram.

En auðvitað er þetta ómannleg krafa. Fólk hlýtur alltaf að dæma út frá reynslu sinni og fordómum (í jákvæðri merkingu þess orðs). En maður ætti að rembast við að vera meðvitaður um hvað er að gerast í kollinum á manni. Af og til ætti maður að spá í því.

Þetta var nú meira blaðrið... mér leiðist í vinnunni... samt nóg að gera :|