Það sem ég velti fyrir mér þegar ég heyrði þessa frétt í útvarpinu í hádeginu er að blaðamennirnir fullyrtu að málverkin væru fölsuð án þess að geta sannað það.

Nú kemur í ljós löngu síðar að þeir höfðu rétt fyrir sér, en þeir gátu ekki sannað á sínum tíma að fullyrðingar þeirra væru réttar.

Þetta er í rauninni þekkingarfræðilegt vandamál. Sögðu blaðamennirnir satt eða ekki? Höfðu þeir nægileg rök fyrir fullyrðingum sínum þegar þeir settu þær fram. Skiptir það máli að síðar komi fram sannanir? Hef ég rétt fyrir mér ef ég fullyrði eitthvað í dag án þess að geta rökstutt það á nokkurn hátt en svo kemur síðar í ljós að ég hef rétt fyrir mér?

N.b. ég er ekki maður ritskoðunar og hafta á tjáningu, ég vil setja töluverðar hömlur við því að hægt sé að dæma menn fyrir skoðanir og fullyrðingar. En mér þykir þetta bara athyglisverður flötur á þessu máli. Vil líka bæta því við að ég veit lítið sem ekkert um þetta mál þar sem blaðamennirnir voru dæmdir, hvaða forsendur lágu fyrir þeim dómi og hvort eitthvað hefur breyst í þessum málum.