Nscrd - 05/02/03 14:32 #

Hann talaði alltaf við fólkið áður en lækningin átti sér stað. Þarna voru m.a. fólk sem var lamað.

Auk þess sem ég vil benda á að það gerist auðvitað stundum þegar fullt af fólki er að læknast að einhverjir telja sig læknaða þó þeir séu það ekki. Fólk er alltaf hvatt til þess að leita til læknis og fá staðfestingu á lækningunni áður en þeir hætta að taka lyf og fleira.

Ég bið þig bara að dæma ekki af einhverju svona. Má ekki búast við einhverju svona af fólki sem er veikt fyrir, að það vilji það mikið losna við lyf sín sem valda oft miklum kvölum, að það ímyndi sér hugsanlega að það sé læknað.

Fólk sem hefur ekki gengið í mörg ár ímyndar sér þetta hins vegar ekki. Eins og ég nefndi áður má oft sjá það á fótum fólks að það hefur ekki gengið lengi, þar sem fæturnir eru nánast vöðvalausir. En samt gengur það eftir lækninguna.

Ekki dæma fyrirfram. Farðu þangað, fylgstu með (eða taktu þátt í) heilli samkomu og segðu svo hvað þér finnst. Þú getur ekki afneitað Guði algjörlega eftir þetta, ég trúi því ekki.

Nscrd - 05/02/03 14:55 #

Ef þú vilt ekki gera það fyrir mig að kanna þetta betur og ekki fyrir sjálfan þig. Viltu þá ekki gera það fyrir börnin þín. Ég skoðaði síðuna þína eitthvað og sá að þú átt þessa fínu fjölskyldu. Þú virðist líka vera besta skinn, gerir örugglega ekki flugu mein. Þannig að varla er hægt að segja að þú lifir lífi sem er eitthvað frábrugðið mínu nema að því leyti að ég trúi á Guð. Ég held við viljum almennt séð fólki bara vel. En ég trúi því að það sé ekki nóg. En við vitum það öll að einhverntíma líkur lífi okkar. Börn herma oft eftir foreldrum sínum, trúa því sem þeir trúa. Þú hefur mikla ábyrgð á höndum þér, eins og allir foreldrar. Jæja, ég ætla ekki að reyna að troða einhverju upp á þig sem þú vilt ekki fá.

Ég mun samt biðja fyrir þér ef þér þykir það ekki verra.

Góðar stundir.

Eggert - 05/02/03 18:03 #

Hversu mikill partur af trúnni er ótti við dauðann? Ég bara spyr?

Nscrd - 06/02/03 09:58 #

Ótti er ekki partur af trúnni. Dauði er ekki partur af trúnni. Ótti og dauði eru hluti af þessum heimi. Ef maður gengur með Jesús þá hefur maður ekkert að óttast. Ég óttast ekki dauðann. Það eina sem ég óttast er að einhver mér nákominn deyji án þess að eignast trú.

Í gær var ég ekki alveg viss hvort kraftaverkin væru öll sönn. Því ég þekkti ekki neinn persónulega sem hafði læknast af einhverju sjáanlegu. Bara einhverja sem höfðu læknast af verkjum og eitthvað, sem gæti auðvitað alveg verið eitthvað sálrænt.

Núna er ég viss eftir að stelpa sem var blind á öðru auga læknaðist. Hún getur séð núna. Ég hef aldrei trúað betur en núna. Í gær hefðuð þið getað komið mér út af sporinu ef þið hefðuð reynt nógu mikið að fá mig til að efast. En ekki lengur.

Amen

birgir.com - 06/02/03 13:46 #

Hvað óskhyggjan getur lokað augunum á fólki. Meðvituð ásókn í hálfvitagang segi ég nú bara. Og svo tókst þér algerlega að misskilja spurninguna um óttann. Svar þitt staðfestir fullkomlega að óttinn er ein af meginforsendum trúarinnar. Sjáðu bara:

"Ótti og dauði eru hluti af þessum heimi. Ef maður gengur með Jesús þá hefur maður ekkert að óttast."

Þú ert með öðrum orðum að segja að gangi maður ekki með Jesú hafi maður eitthvað að óttast. Er það rétt skilið hjá mér?

Nscrd - 07/02/03 11:42 #

tja... ég veit ekki betur en að flestir óttist dauðann... óttist það að vita ekki hvað gerist eftir dauðann... nema kannski þú, þú ert alveg viss í þinni sök... það gerist bara ekki neitt.

ef ég vissi að ég myndi deyja eftir 10 sekúndur þá myndi ég ekki óttast. ef ókristinn maður vissi það sama, þá væri ég viss um að hann myndi óttast.

ef ég lamaðist þá myndi ég ekkert óttast, ókristinn maður myndi óttast.

ert þú að segja mér að þú óttist ekki neitt?

ég hef nánast losnað við óttann út mínu lífi... það eina sem ég óttast enn er það að eitthvað gerist fyrir einhvern annan en mig því ég veit ekki hvar þeir geta endað. t.d. óttast ég það sem gæti komið fyrir þig. þó þú hafir nú varla mikið álit á mér, þá hef ég álit á þér. Þú hefur spilað með fjöldanum öllum af hljómsveitum og ert greinilega mikill hæfileikamaður. Þú ert guðs barn hvort sem þér líkar betur eða verr. Þú ert greinilega vel lesinn maður og vel skrifandi. Þó ég þekki þig ekki, þá veit ég að þú átt eflaust fólk sem elskar þig og þú elskar á móti, þess vegna óttast ég það sem gerist eftir dauða þinn.

Ef þú lítur á stöðuna frá mínu sjónarhorni. Ég trúi því af öllu hjarta að trú mín sé rétt. Það að sjá fólk eins og þig afneita þessari trú er eins og að vera uppá eldfjalli og sjá lítið barn sem veit ekki hvað það gerir stefna að gíg fjallsins þar sem kvika fjallsins mun brenna það. Fyrir mér ert þú eins og þetta barn, veist ekki að líf án Krists mun brenna þig að lokum.
En ég gæti hlaupið og bjargað barninu, þér getur enginn bjargað nema þú sjálfur viljir það.

Svo fyrst ég er nú að þessu, þá vil ég spurja þig/ykkur einnar spurningar. Á kraftaverkasamkomunni um daginn, þá var stelpa sem var blind á öðru auga og hafði verið það lengi. Það er bara staðreynd, hún sá ekki með þessu auga og læknar sögðu að ekkert væri hægt að gera við því. Það er sama hvað þú heldur... hún gat ekki séð með auganu. Svo fór hún á samkomuna, var ekki trúuð en fór samt og vonaði. Það var beðið fyrir henni og hún læknaðist. Allt þetta sem ég sagði er alveg 100%. Hún var blind á auganu, fór og lét biðja fyrir sér, fékk lækningu samstundis! Hefurðu einhverja skýringu á þessu? Það efast ég um. Þú getur ekki reynt að segja að hún hafi bara ekkert verið blind eða eitthvað, því hún var blind, það veit ég. Og nú sér hún, það veit ég líka. Annaðhvort var þetta kraftaverk, eða bara rosaleg tilviljun að augað hafi bara lagast þó það átti ekki að geta lagast og það hafi engin ástæða verið fyrir því.

Það er nákvæmlega ekkert sem þú getur sagt til þess að hrekja þetta.

Annars veit ég nú ekki hvort Matti sé eitthvað sáttur við að ég skuli vera búinn að færa bloggið mitt yfir á síðuna hans... :D ég skal reyna að láta þig í friði Matti...;)

Gyða - 07/02/03 13:20 #

Elsku Nscrd

Voðalega finnst mér leiðinlegt að lesa um hversu vondan Guð þú trúir á. Guð sem brennir fólk (í næsta lífi líklegast) fyrir þá einu sök að hafa ekki kynnst honum!! Ég óttast ekki dauðann því ég trúi alls ekki að Guð muni hegna mér og í þeirri vissu minni get ég tekið óhrædd á móti dauðanum þegar hann ber að garði. Við hvað á maður að vera hræddur ef maður trúir ekki á helvíti?? Því miður þá skil ég ekki þennan ótta sem þú virðist sannfærður um að sé að naga okkur hin. Aftur á móti get ég verið sammála þér að ég hræðist dauða ástvina minna en sú hræðsla snýr eingöngu að því að ég veit ekki hvernig ég ætti að fara að því að lifa sjálf án þeirra svo hún snýst meira um eigingirni heldur en að ég óttist á nokkurn hátt að eitthvað slæmt hendi ástvini mína eftir að lífi þeirra líkur.

Mér finnst leiðinlegt að líf þitt hafi verið heltekið ótta áður en þú varst trúaður en ég byð þig að gera okkur öllum greiða og hætta að færa þá lífsreynslu þína yfir á okkur hin. Bestu kveðjur

birgir.com - 07/02/03 13:40 #

Ég yrði mjög undrandi ef ég vaknaði einhversstaðar upp án líkama eftir dauðann. Slíkt er enda alveg á skjön við þá haldbæru heimsmynd sem ég bý að í dag, en myndi staðfesta fyrir mér tilvist yfirnáttúrunnar.

Og ef hún er á annað borð staðfest þá getur hvaðeina sem haldið hefur verið fram um eiginleika hennar verið satt og rétt.

Þannig getur t.d. vel verið að Allah stjórni þessu öllu og að múslimar hafi rétt fyrir sér. Nú eða hindúar. Kannski voru hin aflögðu trúarbrögð Egypta þau einu réttu og Ísis og Ósíris bíða okkar með dómsúrskurðinn.

Ef yfirnáttúran er staðreynd gæti veröld okkar allt eins verið þrungin draugum, púkum, álfum, dvergum, fylgjum og illum öndum. Eins mætti gefa sér að það að sjá inn í framtíðina, ferðast út úr líkamanum, tala við framliðna, reka út illa anda og spá í lófa og spil séu sjálfsagðir og eðlilegir hlutir, forsendan fyrir þeim væri í það minnsta til staðar.

Og þú gætir ekki vitað neitt um hvort sú yfirnáttúra sem kristnin boðar væri eitthvað réttari en sú sem önnur trúarkerfi og hjátrúr halda fram.

Þrotlaust rannsóknarstarf bendir ekki til tilvistar yfirnáttúru. Draugar eru allajafna ímyndanir fólk sem æst hefur upp í sér móðursýki, nú eða svindl vandræðaunglinga sem áttu erfiða æsku. Þeir sem sjá inn í framtíðina hafa rangt fyrir sér í jafnmörgum tilfellum og næsti maður sem bara þykist geta þetta. Búið er að afhjúpa flest ef ekki öll trikk sem miðlar hafa á dagskrá og búið að þrengja svo að þeim að það jaðrar við fíflsku að halda úti símatíma á Bylgjunni með skyggnilýsingum, svo auðvelt sem er að sýna fram á lúaleg trixin. Og smágerðar 0-lux vídeókamerur gera hefðbunda miðilsfundi ókleifa.

Tæknin og þekkingin reka hindurvitnin og lygarnar á brott.

Engum hefur tekist að sýna fram á líf eftir dauðann, Kristur. En margir hafa reynt með alls kyns svindli og lygum að kveikja slíka von í brjóstum fáfróðrar alþýðunnar. Hin eina röklega niðurstaða sem hægt er að komast að í þessum efnum er sú að allt bendi til þess að hugur okkar sé afrakstur heilastarfseminnar og þegar henni sleppi slokkni á meðvitund vorri og tilvist. Og af hverju að óttast slíkt, þegar nákvæmlega það sama hendir okkur á hverju kvöldi þegar við sofnum?

Ef ég vissi að ég myndi deyja eftir 10 sekúndur, þá vissi ég að ekkert væri að óttast, frekar en ef ég lægi í rúmi mínu og viss að ég myndi sofna eftir 10 sekúndur.

Það er margt sem gerir trúarbrögð þín ótrúverðug, Kristur, t.d þetta: Allt mannkyn fram að upprisu frelsarans fer á bálið, því það hafði ekki tök á því að frelsast til kristni. Og eftir að nafni þinn kom og tók á sig syndir manna brást tilkynningarskylda Guðs, því það er búið að taka allan þennan tíma að koma skilaboðunum áleiðis. Guð hefur semsagt látið viðgangast, þrátt fyrir almætti sitt, að alls kyns villutrúarbrögð fái þrifist öldum saman, þótt sannleikurinn sé kominn fram. Slíkt er ekki trúverðugt ef skilaboðin eru svona mikilvæg. Af hverju hraðaði hann ekki tækniþróuninni svo öll heimsbyggð mætti fá numið?

Svo er ófyrirgefanlegt af honum að haga því þannig að eina leiðin til að sleppa við eldinn sé að kasta frá sér sjálfstæðri gagnrýninni hugsun og bara trúa.

Hálfblinda stelpan já. Þekkirðu hana? Geturðu staðfest frá fyrstu hendi að hún hafi verið blind á öðru auga? Eru til læknaskýrslur um slíkt? Hefur stelpan farið til augnlæknis síns og fengi staðfesta niðurstöðu þess að sjón hennar á blinda auganu sé nú fyrir hendi? Er sjónin eðlilegt á þessu auga eða bara skynjun á birtu? Hvað olli blindunni til að byrja með, voru það vefjaskemmdir eða var það hystería (já, sjúkdómseinkenni geta átt sér sálrænar orsakir og slík blinda er alls ekki óþekkt).

Getur kannski verið að þið stelpan þekkist ekkert vel (ef þá nokkuð), en trúarleiðtogi þinn sé búinn að draga hana upp á svið á samkomu og tilkynna þessi undur og stórmerki? Og fyrir þinn trúgjarna huga nægi að sjá stelpu uppi á sviði og heyra að kraftaverk hafi farið fram og þú telur þig þar með hafa allar sannanir heimsins fyrir því? Það eru til lygarar sem svífast einskis, Kristur, og þú ert auðtrúa sál.

Ég læt í það minnsta ekki sannfærast fyrr en ég sé læknaskýrslur sem staðfesta þetta.

Nscrd - 07/02/03 19:21 #

Gyða mín!

Takk fyrir svarið.
Þú segir mig trúa á vondan Guð, en það er líklegast bara af því þú hefur ekki kynnt þér kristnina.
Drottinn er algóður Guð sem elskar okkur öll. Það er ekki hans ósk að nokkur brenni. Hann býður öllum sem vilja að koma til sín. Hann bankar upp á öll hjörtu. Það eru hins vegar ekki allir sem vilja taka við honum. Hann gefur öllum tækifæri á að eignast trú, en þegar fólk vill ekki taka á móti honum þá þröngvar hann sér ekki upp á fólk. Hann opinberar sjálfan sig í fólki sem á hann trúir. Fólki sem sýnir öðrum kærleika og gæsku.

Ég hef ekki þurft að þola mikinn ótta. Áður en ég frelsaðist átti ég auðvitað mín slæmu tímabil eins og allir en ég var bara eins og venjulegt fólk.

En þú hlýtur að hafa þekkt einhvern sem var við dauðans dyr. Flestir óttast gríðarlega hvað muni gerast eftir dauðann. Sem er auðvitað skiljanlegt því þau vita ekki hvað bíður þeirra.

Ég hins vegar er fullviss hvað bíður mín. Þetta er eins og þegar ég fer að sofa á kvöldin, þá veit ég að ég vakna daginn eftir. Eins þegar ég dey, þá vakna ég upp aftur, á góðum stað.

Þú segir að þú trúir á góðan Guð sem þú trúir að veiti öllum inngöngu í himnaríki. En er þetta ekki bara einhver skoðun sem þú hefur myndað þér? Enginn ástæða heldur af því það hentar þér. Þá þarft þú ekkert að spá í hvernig þú hagar lífi þínu heldur gerir bara eins og þú vilt og samt verður allt gott. En til hvers er þetta líf þá? Er það líka bara af því bara. Ef fólk deyr bara hérna til þess að vakna aftur upp annarsstaðar og allt verður eins, þá hefði maður alveg eins getað byrjað á hinum staðnum.
Ástæðan fyrir því að ekki allir fá inngöngu í himnaríki er sú að Guð hefur lofað okkur stað þar sem friður og gleði mun ríkja. Enginn maður er svo góður að hann geti lifað í sátt og samlyndi við aðra að eilífu. Þess vegna býðst hann til þess að vera leiðbeinandi okkar, svo við getum lifað í friði. En ef allt fólkið sem er til í dag varður líka í himnaríki, þá verður enginn friður. Þjóðir munu halda áfram að fara gegn þjóðum, stríð munu vera eins og hérna.

Sumir segja að Guð hendi kannski fólki eins og Hitler og bin Laden í helvíti en hleypi okkur góða fólkinu inn. Ég get ekki talað fyrir ykkur en ég tel mig ekki vera "góða" manneskju. Fólk segist yfirleitt fylgja boðorðunum... en það spáir ekki í hvað það er að segja. Ég hef brotið boðorðin oftar en einu sinni og oftar en tvisvar... eins og flestir aðrir...

Ég trúi því að Guð hafi búið til Biblíuna fyrir okkur sem nokkurs konar leiðbeiningar fyrir lífið. Hann ætlast til þess að fylgjum þeim leiðbeiningum eins og við getum og ef við ekki getum það þá biðjum við hann um hjálp...

en þetta er orðið allt of langt hjá mér.

og fyrigefðu ég hafði nú ætlað mér að hætta að skrifa hérna en mér fannst ég bara þurfa að svara... ég ætlaði að svara birgi.com líka en þetta er orðið of langt nú þegar...

takk samt fyrir svarið birgir...

Guð blessi ykkur öll!

Nscrd - 07/02/03 19:23 #

bara eitt birgir... fyrir komu frelsarans var annar sáttmáli í gangi. fórnir þeirra voru til frelsunar. Jesús er fórn allra þeirra sem á eftir koma.