Örvitinn

įrekstur reykingarmannsins

Įšan uršum viš vitni aš įrekstri.

Viš vorum į leišinni ķ Mjódd vorum aš koma śr Smįralind, bišum į beygjuljósum į Breišholstbraut. Mér varš litiš į Benz bifreiš sem beiš į raušu į Skógarseli, sį aš mašurinnķ bķlnum var aš kveikja sér ķ sķgarettu. Af einhverri įstęšu tek ég oft eftir slķku. Hann var einn ķ bķlnum.

Žaš var gręnt ljóst į Breišholtsbraut, rautt į beygjuljósunum sem ég beiš į og lķka į umferšina frį Skógarseli og Stekkjarbakka.

gatnamot.gif

Žar sem ég sat og horfši į žennan mann ók hann allt ķ einu af staš yfir gatnamótin. Žaš fór ekki į milli mįla aš hann var aš fara yfir į raušu enda gręnt ljós fyrir framan mig.

Tķminn leiš furšuhęgt. Ég held samt aš žaš sé misskilngur aš tķminn lķši rosalega hęgt žegar fólk lendi ķ bķlslysi, žó ég viti svosem ekkert um žaš enda aldrei lent ķ įrekstri.

Jeppi meš hestakerru kom aš gatnamótunum, flautan gall - benzinn stoppaši žegar hann fattaši aš eitthvaš var ekki eins og žaš įtti aš vera. Bremsuvegalengd jeppa meš kerru ķ eftirdragi er löng, jeppinn rann einhverja tugi metra žar til hann skall į hlišinni bķlstjóramegin.

Įstęšan fyrir žvķ aš manni finnst tķminn lķša hęgt er aš žetta tekur furšulega langan tķma, ef jeppinn hefši veriš į hundraš km hraša eša veriš kominn nęr gatnamótunum žegar bķllinn ók ķ veg fyrir hann hefši tķminn ekkert lišiš hęgt. Įreksturinn hefši einfaldlega gerst į augabragši. En jeppinn ók ekki mjög hratt og var einhverja tugi metra ķ burtu. Žvķ tók žetta nokkrar sekśndur, į tķmabili hélt ég meira aš segja aš jeppinn myndi nį aš stoppa en žaš ręttist ekki.

Fólk ķ nįlęgum bķlum fór og stumraši yfir ökumanni Benz bifreišarinnar. Sem betur fer var įreksturinn ekki jafn haršur og fyrst leit śt fyrir. Bķlarnir bįšir nokkuš illa farnir en jeppinn hafši nįš aš draga ansi mikiš śr hrašanum. Ef hann hefši veriš kominn aš gatnamótunum žegar Benzinn ók śt į žau held ég žarna hefši oršiš banaslys. Sem betur fer var ekki hestur ķ hestakerrunni.

Bķlstjórinn utangįtta fór śr Benzinum faržegamegin, ennžį meš sķgarettuna ķ kjaftinum.

Žaš var nś gott aš hann missti hana ekki.

Žetta atvik minnti mig enn og aftur į žį stašreynd aš engu mįli skiptir hversu vel ég ek, alltaf er hętta į žvķ aš einhverjir utangįtta saušir aki ķ veg fyrir mig, yfir į öfugan vegahelming eša aftan į mig. Alltaf er hętta į aš ég sé žessi utangįtta saušur.

Spurning um aš velta žvķ fyrir sér nęst žegar mašur les frétt um banaslys ķ umferšinni. Oft eru žar fólk aš lįta lķfiš sem ekki gerši nein mistök, varš bara ķ vegi samborgara sem var utangįtta vegna žess aš hann var upptekinn viš aš kveikja sér ķ sķgarettu.

dagbók