Mikið assgoti þykir mér diskur Darkness skemmtilegur. Var að reyna að boða út fagnaðarerindið í vinnunni við litlar undirtektir, mönnum þótti þetta asnalegt.

Ég blæs á svoleiðis dóma, hver getur annað en brosað þegar hlustað er á frasa eins og "get your hands of my woman motherfucker" sungið í falsettu dauðans, "you're really growing on me" og svo að sjálfsögðu, "I believe in a thing called love". Þetta er bara eitthvað svo yndislega skemmtilega hallærislegt. Sá tónleikamyndaband með þeim um daginn, þeir sprengdu alveg skalann í lúðaskap, dásamlegt.

Greip eintak af þessum disk ásamt tveimur smáskífum með Damien Rice í síðustu utanferð, önnur smáskífan er á DVD með viðtali við kappann og æviágripi, áhugavert stöff. Diskarnir sem hafa bæst í safnið í síðustu vikum og eru stór hluti þess sem ég hlusta á þessa dagana eru þessi diskur með Darkness, Dear catastrophe waitress með Belle & Sebastian, Franz Ferdinand diskurinn og svo smáskífurnar með Damien Rice. Ég hlusta ekki orðið á neytt nýtt þessa dagana nema ég kaupi það sjálfur - frekar sorglegt!