Í kvöld tekur Liverpool á móti Leverkusen í Meistardeildinni. Leikurinn verður ekki sýndur beint á Sýn, en þar fyrir utan er ég ekki með áskrift að þeirri ágætu sjónvarpsstöð. Það er því ljóst að ég fer á pöbb til að horfa á leikinn.

Samkvæmt frjálshyggjurökunum á ég val. Ég þarf ekki að sitja í reykmettuðu umhverfi, ég get tekið þá ákvörðun um að sleppa því.

En get ég það? Nei, leikurinn er ekki sýndur í reyklausu umhverfi. Liverpool stuðningsmenn þurfa að sitja í mökknum, sumir frjálsari en aðrir meðan þeir reykja ofan í reykleysingjana. Ég verð að láta mig hafa það.

Ég get valið að sleppa því að horfa á Liverpool leikinn í beinni útsendingu eða horft á hann í reykmettuðu umhverfi.

Nákvæmlega sama val hef ég um helgar þegar farið er í bæinn, ég get valið að fara með fólki og skemmta mér í reykmettuðu umhverfi eða hangið heima.

Þetta er ekkert val. Í þessu tilviki, eins og mörgum öðrum, hefur markaðurinn brugðist. Hvað gera menn þegar markaðir bregðast? Þeir setja reglur, í þessu tilviki á einfaldlega að banna reykingar á veitinga og skemmtistöðum. Þar sem það hefur verið gert virkar það og lang flestir eru sáttir, líka reykingamenn. Það er nefnilega svo merkilegt, að meira að segja reykingafólk finnur muninn.

Hvað um það, hver ætlar að koma með mér á Players í kvöld, mæta snemma og éta kvöldmat þar.