Aðfaranótt mánudags svaf ég fimm tíma. Nóttina eftir urðu tímarnir í draumalandi sjö, Gyða náði að koma mér á fætur klukkan hálf sjö í gærmorgun þrátt fyrir að ég væri ekki tilbúinn. Það er því kannski ekkert svo skrítið að í gærkvöldi sofnaði ég eins og vanalega þegar ég svæfði Ingu Maríu. En í þetta skipti nennti ég ekki niður þegar Gyða potaði í mig og fór frekar í bælið mitt um níu.

Skreið svo fram úr rúmlega níu í morgun. Þá var Kolla orðin pirruð á pabba sínum sem lá undir sæng þó hann "væri ekki sofandi". Ég átti þessa tólf tíma inni.

Verst að þetta fer væntanlega allt í sama ruglið næstu nótt.