Stundum rekst maður á skrif sem komast að kjarna málsins. Þetta finnst mér þarft innlegg í umræðuna um leikskólaprest

Það er eitt einkenni á manneskjunni, sem hefur þá birtingarmynd að hún neitar að sjá og viðurkenna þegar hún hefur gengið of langt eða hefur rangt fyrir sér.

Auðvitað er þetta málið. Presturinn getur bara ekki séð að það er alls ekki viðeigandi að stunda kristniboð^* í leikskólum. það er náttúrulega alltof langt gengið. Kristniboð er skárra í sunnudagaskóla (þó mér þyki hugmyndin ógeðfelld er fólk að láta heilaþvo eigin börn þar, ekki annarra) en alls ekki í opinberum leikskólum. Það gengur ekki upp að þau börn sem ekki eiga að ganga undir kristniboðið séu tekin til hliðar, slíkt er ekkert annað en ávísun á einelti og ekki hægt að leggja á nokkurt foreldri að taka ákvörðun um það. Auðvitað velur foreldri frekar óviðeigandi kristniboð heldur en hættu á einelti.

^*Þetta er orðið sem leikskólapresturinn notar sjálfur til að lýsa því sem hann gerir á leikskólum. kristniboð