Það er einföld ástæða fyrir því að ég hef lítið skrifað um leikskólaprest undanfarið. Eftir að Kolla byrjaði í Ölduselsskóla fæ ég minni fréttir frá leikskólanum, Inga María er ekki jafn gjörn á að segja mér fréttir af heimsóknum prests og ég hef ekki verið að spyrja hana út í það sérstaklega þó við ræðum í lok hvers dags um það hvernig dagurinn hennar var.

Ég sagði frá því að þegar ég sótti um fyrir Kollu í vistinni eftir skóla þurfti ég að haka við það hvort ég vildi að hún færi í kirkjuna. Þegar Gyða sótti um fyrir Ingu Maríu um daginn þurfti hún að afhaka við að Inga María færi til kirkju, það var semsagt sjálfgefið val, í stað þess að vera akkúrat öfugt, foreldrar velji að senda börnin sín til kirkju, sem mér þætti eðlilegra. Athugið að enn tel ég algjörlega óásættanlegt að kristið trúboð sé hluti af frístundarstarfi ÍTR, en ég er þrátt fyrir allt, ólíkt þjóðkirkjufólkinu, maður sátta og reyni að sætta mig við að sumum börnum sé smalað í kirkjuna - en mínum haldið til hliðar.

Við höfum semsagt ekkert kvartað undan þessu þó okkur finnist afar skítt að þurfa enn og aftur að velja að börnin okkar séu tekin út úr hefðbundnu starfi vegna trúarskoðana. Við skiljum ekki af hverju trúmenn halda sig ekki bara við sunnudagaskólana. Af hverju á það að koma starfsfólki leikskóla, grunnskóla eða frístundastarfs ÍTR eitthvað við hverjar lífsskoðanir mínar eða annarra foreldra eru? Með því að aðgreina börn á þennan hátt eru verið að draga lífsskoðanir á yfirborðið án góðrar ástæðu. Kolla var yfirleitt að dunda sér með einum öðrum strák meðan krakkarnir fóru í kirkjuna en síðar fór hún að fara í íþróttahúsið með eldri krökkunum á þeim tíma.

Það var sæmilega ásættanleg lausn á þessu leiðinlega máli að okkar mati.

Á fimmtudaginn síðasta sagði Kolla fréttir. Þann dag mættu Séra Bolli og sérlegur aðstoðarmaður hans, Óli Jói, yngsti prestur landsins, í Ölduselsskóla og voru með leikstund. Kolla og vinkona hennar völdu þessa leikstund, vissu ekkert að þarna var um kirkjustund að ræða. Meðal þess sem gert var í leikstundinni var að fara með bænir. Kolla og vinkona hennar fóru ekki með bænir.

Ég skal segja ykkur hvernig þetta kom til. Fyrstu mánuði skólaársins voru allir krakkar sem ekki hafði verið sérstaklega merkt við að ekki ættu að fara í kirkju, selfluttir í Seljakirkju á fimmtudögum, einu sinni eða tvisvar í mánuði. Eftir nokkra mánuði var þessu breytt þannig að krakkar höfðu val, máttu velja hvað þeir vildu gera, þar með fara í kirkju. Skyndilega hættu flestir að fara í kirkjuna. Þá fóru prestanir að plotta, hvað áttu þeir að gera. Jú að sjálfsögðu er ekkert eðlilegra en að mæta með fjárans kirkjuna í skólann.

Það er þá alltaf hægt að setja börn þessara trúleysisnöttara til hliðar segja þeir eflaust, þau geta bara farið út að leika eða eitthvað, má ekki bara senda þau heim. Þess má geta að foreldrar vinkonu Kollu, sem fór með henni í leikstundina, eru Búddistar.

Gyða hringdi í gær og ræddi við umsjónarmann frístundarstarfsins. Það kom honum nokkuð á óvart að það þætti eitthvað athugavert við þetta en hann virtist skilja athugasemdir Gyðu, tók ábendingum hennar vel og ætlaði að skoða málið. Hann játaði að þetta hefði ekki verið kynnt sem kirkjustarf en Gyða benti á að það skipti ekki máli, þetta starf ætti alls ekki heima í frístundastarfinu innan skólans.

Ef þetta verður ekki stöðvað munum við fara lengra með málið, bæði til ÍTR sem rekur þetta, Reykjavíkurborgar sem ber ábyrgð á starfi ÍTR og einnig fjölmiðla.

Lesendur þessara síðu gera sér vafalítið ekki grein fyrir því hve mikið við höfum haldið aftur af okkur í leikskólaprestsmálum. Þannig hafa aðrir aðilar alveg séð um samskipti við leikskóla og Reykjavíkurborg. Því miður hefur ekkert verið gert þrátt fyrir að flestir sýni málstað okkar skilning og játi að þetta sé ekki eðlilegt. Kirkjufólk virðist hafa furðulega mikil ítök innan stjórnsýslunnar.

Það er kominn tími til að gera meira. Enn og aftur gengu þessir andskotar of langt.

Þess má geta að Óla Jóa finnst ég ekkert geta sagt, þar sem ég flutti fyrirlestur í framhaldsskóla og það er, að hans mati, á einhvern hátt sambærilegt við að fara í leikskóla og barnaskóla, leika við börnin og kenna þeim að tala við Gvuð.