Æi Jónína, ég elska þig. Samt ekki jafn mikið og þú mig. Magnús fyrir ofan þig í blaðinu hefur rétt fyrir sér, við erum fífl.

Ég nenni þessu ekki.

Á forsíðu Morgunblaðs er talað um fólk sem tók erlent lán upp á sjötíu milljónir og lendir í því að lánið hefur hækkað upp í hundrað. Ég á dálítið erfitt með að finna til með fólki sem tekur svo hátt lán. Til hvers tekur maður erlent lán fyrir slíka upphæð? Varla til að kaupa fasteign.

Það er ekkert rosalega bjart yfir þessa dagana. Ætli það sé ekki best að rembast við að grafa raunveruleikann með því að sjá Jónínu Ben fyrir sér stynjandi með garðslöngu í rassgatinu.

Svo er líka hægt að dunda sér við að lesa um ansi hrottalega dauðdaga og greftranir (via reddit).