Eins og og ég hef gaman að því að skoða gamlar ljósmyndir verð ég alltaf dálítið niðurdreginn þegar ég pæli í því að allir sem á þeim eru hafa fallið frá. Engu máli skiptir þó fólkið á myndunum tengist mér ekki.

Ljósmynd er andartak, maður horfir á fólkið, andlitin, fatnaðinn, umhverfið og veltir fyrir sér hvernig restin af deginum, vikunni, árinu hafi verið. Börn að leik á gamalli ljósmynd eru fyrir löngu búin að ganga í gegnum ferlið, náðu vonandi að verða gamalmenni.

Svo finnst okkur tíminn stundum lengi að líða, kvörtum yfir því að hlutirnir gerist ekki nógu hratt. Verðum einn dag andlit á gamalli ljósmynd.