Ég held að þetta sé rétt, en hvað með peningamarkaðssjóðina? Fóru ekki einhverjir milljarðar í að minnka þar tapið? (Sjálfsagt ekki hundruð, en ég spyr bara af því að ég man þetta ekki alveg.)

Það voru keyptar eignir út peningasjóðunum fyrir á þriðja hundrað milljarða. Þetta voru skuldabréf í fyrirtækjum sem eru farin á hausinn eða eru í greiðslustöðvun. Verðmæti bréfanna er því 0.

Það hefur mér vitanlega enginn sagt að ríkissjóður hafi lagt 6-700 milljarða í bankanna vegna innistæðna. Þá er það misskilningur. Ríkissjóður ábyrgðist þessa upphæð og breytti forgangsröðun, sem varð til þess að rýra eignir annarra. Með því var kröfuhöfum mismunað og sparnaðarformum.

Matthías, ég er ekkert að lýsa minni skoðun. Ég er að greina frá því sem var gert. Ég ætla ekki í einhverjar erjur við þig um túlkun á hlutum. Það hefur hver sína skoðun og bara besta mál.

Ég sagði ekki hver keypti þetta út úr sjóðunum og fæ ekki séð að það skiptir máli. Þetta voru verðlausar eignir þegar þær voru keyptar út. Fyrst að gömlu bankarnir gátu keypt eitruð bréf fyrir á þriðja hundrað milljarð út úr peningasjóðunum, þá hefðu þeir líka geta t.d. afskrifað skuldir heimilanna, afskrifað húsnæðisbréf frá Íbúðalánasjóði, o.s.frv. Málið er að það eru ennþá öll lán hjá gömlu bönkunum. Þess vegna er hægt að gera allt sem menn vilja við þau. Það á ennþá eftir að ganga lögformlega frá skiptum milli gömlu og nýju bankanna og það er ekki fyrr en það á sér stað sem lánasöfnin eru endanlega færð á milli.

Auðvitað munu eignir kröfuhafa bankanna rýrna við leiðréttingu höfuðstóls lánanna, en mínar eignir rýrnuðu við fjárglæfri bankanna þar sem þeir unnu markvisst gegn íslenska hagkerfinu til að skara sem mestan eld að sinni köku. Ertu þú að réttlæta þá hegðun bankanna með málflutningi þínum? Ég lít svo á að hækkun höfuðstóls lánanna hafi verið ólöglegt athæfi og því sé um þýfi að ræða. Það var stolið frá mér milljónum og milljónum ofan af eigin fé mínu með samteknum aðgerðum gráðugra aðila. Sástu Ann Pettifor hjá Agli í gær. Hún lýsti nákvæmlega hvernig þetta er gert og hún lá ekkert á þeirri skoðun sinni að þetta væri þjófnaður.

Ég er ekki að byrja núna að ritskoða athugasemdir. Ég hef aldrei liðið orðbragð eins og "aumingjalegt" eða aðrar niðrandi athugsemdir um einstaklinga. Þetta er regla sem ég hef haft við líði í 2 ár.

Matthías, ég virði tröllatrú þína á Vilhjálmi. Málið er að myndin hans í bloggfærslunni var ekki rétt. Í henni voru nokkrar rangfærslur. Ég leiðrétti þá augljósustu, en lét hinar eiga sig vegna þess að ég hef lært það af reynslunni að honum verður ekki snúið, þegar hann hefur rangt fyrir sér.

Varðandi hækkun á eigin fé á húsnæðinu mínu, þá tekur þú kannski eftir því að ég miða við 2005. Og það meira að segja áður en mesta hækkunin varð. Ég hef aldrei ætlast til þess að fá alla hækkunina bætta. Þú finnur það ekki í mínum málflutningi þó þú lúsleitir allt það sem ég hef sagt alls staðar. Nei, þessi hækkun á eigin fé mínu var að stórum hluta kominn til vegna þess að ég hafði greitt afborganir og vexti af lánum (ég nefndi það, en þú kýst að hunsa það). Af hverju ætti ég að hafa stolið því?

Þegar ég tók mín lán, þá fór ég vel yfir allar hagtölur og greiningar og spár bankanna, fjármálaráðuneytisins og Seðlabankans. Ég gerð ráð fyrir að krónan myndi lækka meira en allir þessir aðilar gerðu ráð fyrir og hún myndist veikjast um á bilinu 1 - 2% á ári allan lánstímann. Það er meiri lækkun en hefur verið að meðaltali frá 1990. Ég gerði einnig ráð fyrir ákveðinni verðbólguþróun (4-5% á ári), sem var 2 - 3% hærri en þessir aðilar gerðu ráð fyrir. Ég átti ekki von á því að bankarnir væru að vinna að því að grafa undan hagkerfinu. Ef ég hefði vitað þá allt sem ég veit í dag, þá hefi ég aldrei farið af stað. Málið er að bankarnir sögðu okkur ekki frá því sem þeir voru að gera. Meira að segja þegar öll viðvörunarljós loguðu hjá matsfyrirtækjunum, þá fóru menn í áróðursferð til að villa um fyrir fólki. Það var haft rangt við og þjóðin var blekkt.

Vorið 2004 var húsnæðisverð of lágt metið hér á landi. Spurðu hvaða fasteignasala sem er og hann staðfestir þetta. Húsnæðisverð komst í "eðlilegt" horf fyrri hluta árs 2005, eftir það var ekki innistæða fyrir hækkuninni. Segðu mér hvenær varð kerfishrunið að þínu áliti? 2005, 2006, 2007 eða 2008?

Ég tek því sem svo að svar þitt við spurningunni: Ertu að réttlæta [..] hegðun bankanna með málflutningi þínum? sé Nei. Það er bara svo erfitt að átta sig á því að þetta sé skoðun þín. Mér finnst helst að þu sért að því. "Það er þér að kenna að þjófurinn stal flatskjánum þínum vegna þess að þú keyptir hann. Ef þú hefðir ekki verið svo vitlaus að kaupa flatskjá, þá hefði hann ekki stolið honum." Eða "Þér var nær að klæðast svo gliðrulega, þá hefði þér ekki verið nauðgað." Svona skil ég málflutning þinn. Vegna þess að ég var svo vitlaus að taka lán, þá er allt í lagi þó bankinn stundi svik og pretti til að hækka höfuðstól lánsins upp úr öllu.

Af hverju heldur þú að það sé þitt hlutverk að bæta einum eða öðrum eitthvað upp? Það eru kröfuhafar bankanna sem bera það sem verður leiðrétt eða dæmt ólöglegt.

Ég er ekki að taka orð fasteignasala fyrir því. Ég er að benda þér á fá það staðfest hjá þeim. Þú getur líka farið til Fasteignaskrár og færð líklegast sömu svör. Vorið 2004 var frost á fasteignamarkaði. Það sáu allir sem fylgdust með markaðnum.

Hugsanlega var það löglegt hjá bönkunum að setja þjóðfélagið á hliðina. Ég einvhern veginn efast um það. En það er bara mín tilfinning og hún vegur svo sem ekki neitt. Hver er þín tilfinning? Heldur þú að allt sem bankarnir gerðu í undanfara hrunsins hafi verið löglegt? Ah, þú svarar þessu: "en það er ekki mér að kenna. Ekki einu sinni bönkunum eða ríkinu." Þarna greinir okkur á. (Vissulega ekki hvað varaðar sekt þína.) Bankarnir og ríkið bera mikla ábyrgð á því hvernig fór.

Varðandi "leiðinlegu verðtryggðu lánin", þá er ég viss um að þegar upp verður staðið, þá munu þeir sem tóku "leiðinlegu verðtryggðu lánin" koma verr út en hinir sem tók "áhættusömu gengisbundnu lánin". Þess vegna er ég að nýta alla möguleika til að frysta mín gengisbundnu lán (og raunar líka verðtryggðu lánin) þar til krónan hefur vonandi jafnað sig. Með því er ég að tryggja, að þegar ég fer að borga af þessum lánum, þá verði ég búinn að selja aðra eignina og stend því undir afborgunum, auk þess sem krónan verði orðin um 30% sterkari en hún er í dag. (Sakar ekki að dreyma.)

Ég get alveg tekið undir með þér að það þurfi að aðstoða þá sem verst eru settir, en það sorglega er að þeim er ekki boðið neitt nema líkardeildin með hjúkrunarfræðingi, fyrirgefðu, greiðsluaðlögun með umsjónarmanni.

Fræddu mig endilega um það hvað er annað í boði fyrir þá verst settu. Ég er að undirbúa erindi sem ég mun flytja í kvöld hjá Borgarafundum og vil gjarnan hafa allt með. Þrátt fyrir góðan vilja, þá sé ég ekki önnur úrræði fyrir þá verst settu.

Ef leiðrétting lánanna lendir á þér, þá hlýtur vernd innistæðna líka að lenda á þér. Munurinn er að annað er krafa sem þarf að greiða, en hitt er eign sem nota á til að greiða kröfuna og aðrar kröfur á bankana.

Það er ekki sama að fjöldi kaupsamninga hafi verið mikill og að verð hafi verið orðið of hátt. Fjöldi kaupsamninga dregst saman af þremur ástæðum: a) minni aðgangur að lánsfé; b) of hátt verð; c) fækkun eigna á sölu. Hafi kaupsamningum fækkað 2005 og 2006 miðað við 2004, þá hlitur eitt af þessu að hafa átt sér stað. Við vitum að a) átti ekki við, þannig að annað hvort eða bæði hinu tvennu hefur því átt við.

Þá hefðir þú átt að hlusta á mig í kvöld, þar sem ég var bara nokkuð jákvæður. Málið er samt að þetta eru nærri allt bráðabirgðalausnir.

En takk samt. Þessi listi var tekinn saman svo gætt væri hlutleysis. Niðurstaðan er samt sú, að þetta er ekki fyrir alla og sumir fá nær enga úrlausn nema þeim takist að komast í gegnum "eitthvað um 100 blaðsíður af spurningum", eins einn fundargestur orðaði það í kvöld. Þeir sem helst fá úrlausn sinna mála eru þeir sem eru með gengisbundin lán og þeir sem glíma við sölutregðu!! Varðandi þetta síðasta, þá er það úrræðum Íbúðalánasjóðs að þakka, en bankarnir erfðu þau rétt fyrir páska.

Takk fyrir góða umræðu hér. Mér hefur fundist hún mun hófstilltari en á þræðinum hjá mér.