Ég skulda ekki krónu í (eða tengda) erlendum gjaldmiðli. Samt er ég örviti. Svona getur lífið verið skrítið og skemmtilegt.

Mér finnst alveg vanta einn flöt á lánaumræðuna. Í Bandaríkjunum var mikið um svokölluð undirmálslán. Lán sem veitt voru fólki sem ekki hafði forsendur til að greiða þau.

Hér á Íslandi var töluvert um það sama. Fólk fékk lán sem það hafði engar forsendur til að greiða. Fólk keypti jafnvel fasteign og bíl án þess að hafa safnað krónu, fékk 100% lán. Allt þurfti að ganga upp til að sumir lántakendur gætu borgað. T.d. þurfti fasteignaverð að halda áfram að hækka og fasteignamarkaður að vera afar virkur eins og hann hafði verið í nokkur ár á undan (en ekki alltaf). Laun fjölskyldunnar þurftu að hækka (bankinn borgar fínan bónus) og verðlag standa í stað.

Hluti vandans er að fólk fékk lán þó það hefði engar forsendur til að borga. Nú er þetta fólk í djúpum skít.

Fyrir nokkru var bíll dreginn af bílastæði við Leifstöð. "Eigendur" voru erlendis og fjármögnunarfyrirtæki (vondu mennirnir) sótti bílinn sem ekki hafði verið greitt af í marga mánuði. Blað eitt ætlaði að fjalla um málið, hringdi í fyrirtækið og spurði hvaða mannvonska þetta væri að taka bílinn. Sá sem rætt var við spurði á móti hvort hin raunverulega frétt væri ekki sú að fólk sem ekki gæti borgað af bílnum sínum væri statt erlendis í skemmtiferð. Engin frétt var skrifuð.

Það er nefnilega ekkert fólki að kenna.