Ingó og veðurguðirnir að drepa mig
Stelpurnar keyptu diskinn með Ingó og veðurguðunum þegar við fórum í bústað þarsíðustu helgi. Hann hefur svo verið spilaður í ferðum okkar aftur og aftur (og aftur).
Ég ætla svosem ekkert að drulla yfir þessa tónlist, þetta er ágætis dægurlagapopp með skelfilegum textum. "Það er alveg bannað - að gera bara eitthvað annað - en ég elska þig enn". Í alvöru! "Hann var besti vinur minn - nú er hann farinn og ég finn - engan annan eins og hann - þennan mann." Ég er ekki að djóka :-)
Vandamálið er að þessi lög hafa flest skrúfast djúpt inn í heilann á mér þar sem hljóma í endalausri lykkju og ég losna ekki við þau. Þetta er agalegt ástand.
blah
Mummi - 05/08/09 14:59 #
Ég bý við sama ástand heima hjá mér - Abba, Eurovision (ég get ekki hlustað á Is it true án þess að fá heiftarleg ofnæmisviðbrögð.. en ég hef svo sem aldrei getað það.. jæja..) o.s.frv.
Í mínu tilviki dugar mjög fínt að blasta One með Metallica. Ef lagið sem stefndi geðheilsu minni í hættu er enn að hringsóla í skallanum á mér spila ég bara One aftur.
Óli Gneisti - 05/08/09 16:29 #
Þið eruð semsagt að segja að það sé kannski ágætt að eiga strák sem hægt er að fella snemma við þungarokkið. Skellti annars One í og drengurinn róaðist.
Arnold - 05/08/09 16:38 #
Veðurguðirnir og Metallica. Hvort tveggja drasl. :-)
Árni Þór - 06/08/09 01:18 #
Já helvítið hann Bjarni... Hann gerði mér þennan grikk líka :)
hildigunnur - 06/08/09 09:27 #
Ég held ég hafi sloppið algerlega við þetta band og sýnist ég ekki vera að missa af neinu.
Toga mína krakka frekar í áttina að Prokoffieff og Sjostakóvitsj heldur en Metallica, en það virðist svínvirka, eiginlega bara miðdóttirin sem þráast við að hlusta á Velgjuna ennþá...