Þegar ég kíkti á Blogggáttina við morgunverðarborðið í gærmorgun^* sá ég fróðlega trúarjátningu á vefsíðunni trú.is.

Þar sem trúarjátningin var ekki eftir fermingarbarn heldur háskólamenntaðan ríkiskirkjuprest ákvað ég að skrifa trúleysisjátningu til að benda á hvað sumt af þessu er kjánalegt. Ég endaði trúleysisjátninguna á orðunum:

Ég trúi ekki á Gvuð vegna þess að ég er ekki alinn upp við trúboð og átti því séns á að trúa ekki á Gvuð ólíkt sumum.

Þetta var augljóslega skot á Hildi Eir Bolladóttur, höfund trúarjátningarinnar, en hún er alin upp af presti og fetar í fótspor föður síns eins og bæði bróðir hennar og systir. Ég tel semsagt að hún hafi í raun aldrei átt séns á öðru en að verða (afskaplega) trúuð og að allar aðrar skýringar séu yfirvarp.

Það kom mér ánægjulega á óvart þegar Hildur Eir skrifaði athugasemd við trúleysisjátningu mína. Innihaldið var aftur á móti ekki jafn ánægjulegt, athugasemdin var svona:

Hildur Eir Bolladóttir - 29/10/09 11:21 #

Hahahaha þetta er óborganlega fyndinn texti hjá þér, þú gjörsamlega bjargaðir deginum hjá mér, bestu kv Hildur Eir

Fyrst svaraði ég bara með álíka stælum og benti á að vissulega þættu mér trúarbrögð hlægileg en svo datt mér í hug að framkvæma litla tilraun. Ég skrifaði athugasemd Hildar óbreytta við trúarjátningu hennar á trú.is - skipti bara út nafni.

Viti menn, athugasemd mín/Hildar var ritskoðuð. Henni eða ritstjórum trú.is þótti athugasemdin of ómálefnaleg til að birtast við trúarjátninguna. Hildur, Árni Svanur eða einhver annar vill semsagt meina að það gildi ekki sömu reglur um Matta og séra Hildi.

Hildur Eir reynir að útskýra muninn í athugasemd og segir:

Hildur Eir Bolladóttir - 29/10/09 20:56 #

Uh bíddu leyfðu mér að hugsa, var það ég eða þú sem skrifaði fyrst útúrsnúning á trúarjátningu ákveðinnar manneskju? Sem mér fannst að vísu mjög fyndin því þótt ótrúlegt megi virðast þá hef ég húmor :)

Þannig að málið er einfalt. Hún afgreiðir trúleysisjátningu mína sem útúrsnúning. Þess vegna má hún svara með þessum hætti, það er til merkis um "húmor" hennar en þar sem henni var svo mikil alvara er svar mitt alls ekki við hæfi!

Við því get ég ekkert sagt annað en að ég var alls ekkert að snúa út úr. Trúleysisjátning mín var alvöru viðbrögð við trúarjátningu Hildar. Trúleysisjátningin var tilraun til að sýna fram á með einföldum hætti hvað trúarjátning hennar var barnaleg eins og hún játar reyndar sjálf í athugasemd.

Síðustu ár hef ég oft fengið á tilfinninguna að þetta sé viðhorf presta. Gagnrýni trúleysingja, sérstaklega okkar í Vantrú, er bara útúrsnúningar og stælar. Þannig geta þeir afgreitt okkur og sleppt því að svara. Losna við að ræða við okkur á jafnréttisgrundvelli þar sem trúarrök eru tekin af borðinu.

Eftir stendur að hjal trúmanna um vilja til samtals er falskt. Þetta fólk vill ekki ræða málin, það vill prédika. Einu svörin sem prestar vilja í raun heyra eru "hallelúja" og "amen".

Amen.

^*Hvað áttu við, gera það ekki allir?