Kristilegu stjórnmálasamtökin nefna Vantrú tvisvar (a, b) í dag, en þess má geta að grein dagsins á Vantrú fjallar um einelti og trú. Ég ætlaði að skrifa athugasemd hjá Kristilegu stjórnmálasamtökunum en var búinn að gleyma því að ég er ritskoðaður á bloggsíðunni hans þeirra.

Er það ekki klárt einelti af Kristilegum stjórnmálasamtökum að ritskoða mig svo gróflega? A.m.k. ef við styðjumst við hugmyndir þessara samtaka um einelti?

Í greininni sem Guðbjörg Snót skrifar í Morgunblaðið í dag og fasista Kristilegu samtökin eru svo hrifin af stendur:

Það er svo sem engin furða þótt sumir borgarfulltrúar skóla- og menningarráðs borgarinnar hafi ekki haft áhuga á að taka þátt í degi um einelti og hvetji til námskeiða um það efni, því að þeim veitti sjálfum ekki af að sækja slíkt námskeið. Þeir skildu þá kannski sjálfir hvað þeir eru að gera. Þær hreyfingar sem kalla sig Vantrú og Siðmennt hafa lagt þjóðkirkjuna í einelti í langan tíma og varla linnt látum í þeim efnum og kórónuðu það með ályktun fulltrúa þeirra og Margrétar Sverrisdóttur um samskipti kirkjunnar og skólanna nýlega.

Mér finnst alveg magnað þegar fólk sér einelti í gagnrýni Vantrúar í garð ríkiskirkjunnar. Það lýsir svo brenglaðri sýn á tilveruna. Músin hoppar á bakinu á fílnum og fólk hefur áhyggjur af því að fíllinn meiði sig.

Hættið að misnota hugtakið einelti, þó einhver gagnrýni ykkur er ekki þar með sagt að þið séuð fórnarlömb eineltis.