Árni Svanur í prédikun

Hér hittir hún naglann á höfuðið. Merkimiðar geta vissulega verið gagnlegir til að flokka og skilja, en þegar þeir eru notaðir til að meiða – eins og stundum og jafnvel oft er raunin með merkimiðann „pólitískan rétttrúnað“ þá eru þeir skaðlegir. Það þýðir að sjálfsögðu ekki að við megum ekki ræða um skoðanir og afstöðu. Það þýðir hins vegar að við eigum að eiga í samtali án þess að hafa þann ásetning að meiða aðra. #

Árni Svanur á twitter á sama sólarhring

@Vantruis og undirstrikið skýrt að vantrúarkristni nálgast Biblíuna eins og bókstafstrúarmenn. Það var allt sem ég vildi segja. #velgert

— Árni Svanur (@arnisvanur) August 9, 2015

Sko. Það að vera sífellt að klína því á Vantrú að við stundum bókstafstúlkun og séum jafnvel bókstafstrúar er eimitt dæmi um merkimiða sem eru notaðir til að meiða. Og þetta er gert með ásetningi enda skipulagt hjá prestum (hugsanlega með aðstoða almannatengslafyrirtækja, ég veit það ekki, veit bara að kirkjan eyðir slatta að fé í slíka þjónustu).

Ekki að þetta stuði mig nokkuð, ég er svo löngu búinn að sjá í gegn um þetta. En Árni Svanur á uppháldsfrasa sem hjálpar honum stundum að fást við lífið: Eitt þarf ekki að útiloka annað. Hér er dæmi um tvö viðhorf sem útiloka hvort annað. Atvinnugóðmenni lenda vissulega stundum í klípu, prédika eitt en gera eitthvað annað. Ég mæli með því að þið fylgist með því sem prestar segja og líka því sem þau gera. Stundum er lítið samræmi í því. Árni Svanur gæti svarað með því að saka mig og okkur í Vantrú um að "meiða" en við erum engin atvinnugóðmenni.