Þetta er svakalegt umburðarlyndi hjá þér

Ég má til með að rétta að þér hina kinnina. Þá getur þú slegið ef þú vilt. Ég trúi því sem ég kenni mínum börnum og því sem ég kenni í barnastarfi kirkjunnar, kærleika Krists, umburðarlyndi og staðfestu m.a. Ég trúi eins og segir í trúarjátningunni, það er játning mín. Af hverju efast þú um trú mína og samkvæmni? Hefur þú einhverja ástæðu til þess? Er eitthvað í grein minni sem gefur þér ástæðu til þess? Þekkir þú mig af verkum mínum? Hvernig getur þú þá fullyrt að það sé ósamræmi milli orða minna, samvisku og verka?

Aðalatriðið með fyrstu setningunni er “hættulega leiðitöm”. Minn ásetningur var að benda á ábyrgð þeirra sem leiða börnin í starfi kirkjunnar, enda gefur tilefni erindisins það til kynna að áheyrendur mínir voru fræðarar innan kirkjunnar. Ég geri ráð fyrir að þér sé ekki sama hvað þínum börnum er kennt. Þannig er því líka farið með mig. Ég vil að þau fái að læra það sem er satt og rétt. Og það er ábyrgðarhluti að vera í færðarahlutverkinu. Þér er það í lófa lagið að halda þér frá kirkju og kristni, en ég hlýt að mega dýrka Guð minn og kenna öðrum að dýrka hann eins og mér er gefið, þar sem er trúfrelsi í landinu. En ef þú og þínir áheyrendur vilja fara að berja og pína þá sem trúa, þá ertu ekki lengur málsvari sannleikans. Það er ég sannfærður um! Í Guðs friði.

Skv. Orðabók Menningarsjóðs merkir örviti fáviti eða sá sem hefur gáfnastuðul 0-25. Kallast það ekki þroskaheftur núna (bókin er gömul)? Réttnefni kannski? En haltu endilega þínu strikið, það er bráðskemmtilegt að lesa það sem þú skrifar.

Ég verð að taka undir með svari Guðmundar, Matti. Ég sé ekki betur en þau ummæli hans sem þú vísar í séu tekin af vefnum Guðfræði.is, sem er alveg örugglega vefur útihaldinn af kristnu fólki fyrir kristið fólk. Ekkert að því að hann tjái skoðanir sínar þar á meðal skoðanabræðra sinna, er það?

Einnig, ertu viss um að tal um að berja presta sé rétta leiðin? Ég er 100% viss um að þetta var meint sem kaldhæðni hjá þér, eða í það minnsta snjall orðaleikur hannaður til að koma því að að þeir ættu þá að rétta hina kinnina, en fyrir vikið gafstu skotfæri á þér. Guðmundur greip tækifærið í ummælum sínum:

"Ég má til með að rétta að þér hina kinnina. Þá getur þú slegið ef þú vilt."

Þú reyndir að vera sniðugur, Matti, en hann greip tækifærið á lofti og færði sér í nyt þannig að nú lítur þú út eins og argasti ruddi/vitleysingur en hann lítur út eins og friðsæll og viti borinn maður sem vill ekkert með ofbeldi gera. Er hræddur um að þú hafir hlaupið á þig þarna, því miður.

Hins vegar tek ég undir þá gagnrýni þína um að prestar landsins séu í auknum mæli að sækjast í að ná tali af börnum og/eða unglingum, og þá helst í skólum/leikskólum/opinberum stofnunum þar sem líklegt er að foreldri sé ekki nálægt. Ég er ekki faðir en ég yrði sennilega brjálaður líka ef ég kæmist að því að einhver hefði heimsótt leikskóla barnsins míns og reynt að innræta í því einhver gildi sem ég styddi ekki, í skjóli þess að þetta væru gildi "meirihlutans" á Íslandi.

Mér finnst þetta vera mjög döpur þróun sem að sæmir hinni svokölluðu 'virðulegu' preststétt ekki og neyðir foreldra sem eru á öndverðum meiði við trúarlíf prestanna til aðgerða.

Guðmundur: úr því að þú ert greinilega að lesa þessa síðu, þá hlýtur þú að geta tekið undir með þeirri skoðun minni að það felst ákveðið siðleysi í því að velja vettvang þar sem foreldri er ekki nærri til að reyna að hafa áhrif á börn þeirra, án þess að vita hvort að foreldrið er því samþykkt eður ei? Er þetta ekki óverjandi hegðum hjá prestum?

Augljóslega var þetta orðaleikfimi hjá Matta enda hefur hann hingað til ekki barist með öðru en orðum. Ég hefði reyndar gaman að því að sjá hvort að barðir prestar bjóði hinn vangann, efast einhvern veginn um það miðað við hvernig þeir hegða sér almennt.

En Guðmundur er augljóslega siðlaus andskoti og það ætti að halda honum frá saklausum börnum með öllum ráðum.

Sá sem áttar sig á því að börn eru hættulega trúgjörn og grandalaus er fullkomlega siðblindur ef hann ætlar að notfæra sér það. Eina siðlega og sómasamlega leiðin út frá þessari vitneskju er að vernda barnshugann fyrir hvers kyns einhliða innrætingu, t.d. einna tiltekinna trúarbragða, en kenna börnum fremur gagnrýna hugsun. Þannig getur barnið svo, þegar það kemst til vits og ára, tekið upplýsta ákvörðun um það hvort/hverju skuli trúa.

Guðmundur, þú ert annað hvort rækilega í hlekkjum hugarfarsins ellegar fullkomlega siðblindur að vilja færa þér og költi þínu í nyt þennan augljósa veikleika barnshugans.

Guðmundur: Gaman að sjá þig hérna. Langt síðan þjóðkirkjuprestur hefur tekið þátt í umræðunni.

Þú ert að misskilja Matta ef þú heldur að hann sé að ásaka guðfræðinga um "lygar" þegar þeir kenna " kærleika Krists, umburðarlyndi og staðfestu". Ef ég skil hann rétt þá á hann við atburði sem lýst eru í NT sem guðfræðingar ættu að vita að gerðust ekki, td fæðingarsagan.

Trúir þú fæðingarsögunni? Segir þú krökkum að hún sé sönn?

Þú mátt, þó það sé rangt að mínu mati, kenna krökkum hvaða trúarkjaftæði sem er (ef foreldrar eru samþykkir), svo lengi sem það er ekki í opinberum stofnunum ss leik- og grunnskólum. Enda á að vera frelsi frá trú í þessu landi.

Kristján Atli: Samkvæmt guðfræðingum þarf maður ekki að vera kristinn til þess að gerast guðfræðingur þannig að þessi annálasíða er ekki kristinn vettvangur. Vissulega má Guðmundur auglýsa skoðanir sínar þarna, en má ekki gagnrýna þær?

Annars hef ég prófað að klappa prest á kinnina (ofurlaust). Það var menningarnótt og Bolli? (bróðir Jónu Hrannar) og Jóna voru miðborgarprestar. Ég var að reyna að rökræða við þau en svörin þeirra voru hlægileg þannig að ég prófaði að athuga trú hans. Hann rétti mér ekki hina kinnina. :)

Ég var farinn að hlakka til langrar og skemmtilegrar umræðu um barnastarf kirkjunnar en síðan hætta trúmennirnir eftir einn póst. Hafa þeir ekki áhuga á þessu málefni? Hvað þá? :(