Ójá, í minn daglega graut fara alltaf nokkur saltkorn.

Ég sýð minn alltaf upp úr mjólk, og þarf því ekkert salt.

já, og hreinræktaður hedónismi! :-)

Konan mín notar alltaf púðursykur út á skyr, sem mér finnst afar furðulegt. En hún sýður einmitt líka sinn hafragraut upp úr mjólk, og notar stundum sykur út á hann, á meðan ég nota salt. Skemmtilega ólíkir heimilishættir á okkar uppeldisheimilum.

...arg, ég gleymdi náttla að nefna að ég sýð rúsínur í honum líka.

Við suðuna brotnar laktósinn í mjólkinni niður í styttri (og sætari!) sykrur sem gerir það að verkum að mér finnst viðbótar sykur alveg óþarfur.

Mmmm hafragrautur. Ég örbylgja minn með vatni og salti og helli svo út á hann mjólk, kanel og stundum rúsínum ef ég vil baða mig upp úr velmegun. Veistu, ég hugsa að ég fái mér hafragraut í morgunmat á morgun.

Mín versjón hljóðar upp á að elda hann í vatni með salti og púðursykri (sem gerir hann dökkan og girnilegan). Síðan helli ég mjólk útá, set í hann bananasneiðar og helli múslí yfir.

Það er reyndar orðið nokkuð langt síðan ég eldaði mér svona kræsingar. Best að fara að huga að því aftur.