Gísli Jónasson skrifar á trú.is

Jesús Kristur bendir á miklu ágætari leið en leið endurgjalds og hefndar, þ.e.a.s. leið sáttargjörðar, réttlætis og kærleika. Að við skulum umfram allt leitast við að sigra illt með góðu og leita allra leiða til að stuðla að réttlætinu, fremur en að sækjast eftir því, að fá persónulegum hefndarþorsta okkar svalað.

Þetta var byltingarkenndur boðskapur, eitthvað alveg nýtt, sem greindi kristna trú frá öllu öðru sem boðað var. Það er eins og menn geri sér oft ekki grein fyrir hversu byltingarkenndur boðskapur Jesú var eða vilji a.m.k. ekki horfast í augu við það. Það voru sannarlega ekki sjálfsagðir hlutir sem hann boðaði. Þvert á móti var hér um að ræða boðskap, sem margir gátu hvorki skilið né meðtekið, og þannig er það því miður raunar enn.

Þýðir eitthvað að þræta um þetta? Er ekki almennt viðurkennt að fyrir árið 33 hafði fólk aldrei heyrt um sáttargjörð, réttlæti og kærleika?

Setti þetta einnig á spjallborð Vantrúar.