Fórum aftur á veitingastaðinn Pisa á föstudagskvöld (umfjöllun um fyrstu heimsókn). Staðurinn var nokkuð þétt setinn klukkan hálf átta en við sluppum og fengum borð fyrir fjóra (pabbahelgi). Klukkutíma síðar var fólki vísað frá því ekkert var laust.

Ég var löngu búinn að ákveða að prófa hitt risottoið (Villisveppa Risotto með grænum spergil, breiðbaunum, gorgonsola og valhnetum), Inga María var líka löngu búin að ákveða að fá sér spagettí og kjötbollur. Kolla fékk sér það sama og síðast, spagettí með steiktum skelfisk og Gyða fékk sér Penne með spínati, eggaldin, kúrbít og portobello sveppum. Í forrétt pöntuðum við parmaskinku með melónu og bruchetta með kjúklingalifrar moussee eins og síðast. Fengum okkur ís í forrétt eftirrétt, nema Gyða sem fékk sér kaffi og Tiramisu.

Maturinn var afskaplega góður. Risotto sérlega gott, spergill og valhnetur komu einstaklega skemmtilega út. Ég er samt á því að hitt risottoið (Risotto með andalæri confit, grænum pipar og skarlottulauk) sé betra. Það eina sem ég set út á í þessari heimsókn er að focaccia brauðið var ekki alveg jafn gott og síðast.

Þegar við kvöddum minntist vertinn á hvað stelpurnar (Kolla 9 ára, Inga María 7 ára) voru góðar allt kvöldið. Stelpurnar hafa báðar gaman af því að fara út að borða og eru ekki matvandar, sérstaklega Kolla. Svo er stór hluti af þessu sá að við spjöllum öll saman. Ég held að börnum fari fljótt að leiðast á veitingastað ef þau fá ekki að vera með í samræðum.