Í gær hringdi Sigríður, móðir Teits, í mig og sagði mér að málmleitartækið væri komið í bæinn.

Teitur benti mér að hafa samband við hana þegar ég auglýsti eftir málmleitartæki. Þegar ég hringdi á sínum tíma og spurði um tækið var það í sveitinni.

Ég skaust til Sigríðar skömmu eftir að hún hringi í gær og fékk það lánað. Leitaði dálítið að hringnum um leið og ég kom heim aftur en kunni ekkert á tækið og fann því ekki nokkurn skapaðan hlut. Googlaði og sótti leiðbeiningar sem ég las ítarlega, stundum borgar sig að læra á græjurnar áður en maður notar þær.

Druslaðist loks út úr húsi í kvöld með tækið tengt við heyrnartól og eftir klukkutímaleit í garðinum þar sem ég var búinn að finna marga steina en engann fjársjóð fékk ég frekar dauft merki við stíginn fyrir ofan hús (þar sem ég var að vinna undir lokin þegar hringurinn týndist) og viti menn, eftir að ég hafði rótað aðeins í moldinni blasti hringurinn við.

Nú á ég semsagt aftur giftingarhring.